Oude Stadhuis

Het Oude Stadhuis is een architectonisch hoogstandje in de oude stad van Hannover – samen met de aangrenzende Marktkirche geldt het als zuidelijkste pronkstuk van de Noord-Duitse baksteengotiek.

Er werd bijna honderd jaar aan het Oude Stadhuis gebouwd. Het oudste deel ervan aan de Schmiedestraße stamt uit 1420. Iets later werd op de fundamenten van een warenhuis uit de 13e eeuw de marktvleugel gebouwd. Aan de Köbelinger Straße sloot de zogenaamde apotheekvleugel zich aan deze marktvleugel aan. In de apotheekvleugel was de stadsapotheek ondergebracht. Deze vleugels werden vervangen door een gebouw in de stijl van de Italiaanse romaanse bouwkunst.

Het had niet veel gescheeld of het pronkstuk van de oude stad was voor altijd verloren gegaan. In 1844 zou namelijk het hele stadhuis worden afgebroken. Dankzij het energieke protest van een burgerinitiatief onder leiding van de gerenommeerde architect Conrad Wilhelm Hase werd deze catastrofe echter verhinderd. De neogotische Hase mocht ten slotte beide overgebleven vleugels saneren en restaureerde het in de originele stijl uit de tijd rond 1500.

Bijzondere kostbaarheden zijn de prachtige gotische gevels met pinakels en de kleirand boven het buitenste rechter boogvenster aan de Schmiedestraße. De kleirand toont naast afbeeldingen van vorsten en wapens ook een voorstelling van het ‘Luderziehen’ – een middeleeuws volksspel, vergelijkbaar met het in Zuid-Duitsland gebruikelijke ‘Fingerhakeln’.