Należy również do położonych najbardziej na południe przykładów gotyku ceglanego. Wybudowany został w 1410 roku. Dzisiaj jest siedzibą Urzędu Stanu Cywilnego.
Stary Ratusz to architektoniczna perełka hanowerskiego Starego Miasta – razem ze znajdującym się tuż obok kościołem Marktkirche jest to najbardziej położony na południe północnoniemiecki przedstawiciel gotyku ceglanego.
Stary Ratusz był budowany przez prawie sto lat. Najstarsza część ulicy Schmiedestraße pochodzi z roku 1420, nieco później na fundamentach hali kupieckiej z XIII wieku wybudowano skrzydło rynkowe. Przylegało do niego od strony ulicy Köbelinger Straße tak zwane skrzydło apteczne, w którym znajdowała się apteka ratuszowa. To skrzydło zostało zastąpione budowlą utrzymaną w stylu włoskiego romantyzmu.
Skarb Starego Miasta o mało nie został utracony na zawsze, ponieważ w roku 1844 miało dojść do całkowitego zburzenia ratusza. Ze względu na gwałtowne protesty z inicjatywy mieszczan pod przewodnictwem renomowanego architekta Conrada Wilhelma Hase udało się zapobiec tej katastrofie. Neogotycki architekt Hase odnowił później obydwa pozostałe skrzydła i przywrócił stylowy stan z okresu około 1500 roku.
Szczególnie cenne są wspaniałe gotyckie fasady z wieżyczkami oraz gliniany fryz nad zewnętrznym prawym oknem łukowym przy Schmiedestraße. Oprócz wizerunków książęcych i herbów przedstawia on również grę „Luderziehen” – popularną wśród ludu, podobną do typowych dla Niemiec południowych zapasów na palce.